رهبری در مهندسی: چرا اینقدر مهم است؟

پروژه های مهندسی معمولاً بسیار پیچیده هستند – حتی وقتی در مقیاس متوسطی باشند. برای دستیابی به نتایج مطلوب بسیاری از رشته ها و تخصص های فنی مختلف مورد نیاز است. برای جمع آوری این تخصصهای مختلف و تطابق آنها با یک هدف ، پروژه های مهندسی به شخصی احتیاج دارند که بتواند مجموعه را رهبری کند.
به همین دلیل، توسعه مهارت های رهبری مسیری مهم برای متخصصین مهندسی است تا به پروژه های ساختمانی ارزشی اضافه کنند. علاوه بر این ، مهارت های رهبری می تواند مهندسان را به پیشرفت شغلی برساند و به آنها اجازه می دهد نقش های نظارتی و قدرت تصمیم گیریشان را افزایش دهد.
در این مقاله مهندسانه به بررسی رهبری در مهندسی از دیدگاه دانشگاه اوهایو می پردازیم.
رهبری در مهندسی چیست؟
به طور کلی برای هر پروژه به تیم های مهندسی دستورالعمل های خاصی داده می شود: آنها باید تمام مشخصات مشتری را داشته باشند. پروژه را به موقع به اتمام برسانند. بودجه را کنترل کنند و اطمینان کافی از ایمنی ، دوام و کنترل کیفیت داشته باشند. دستیابی به همه اینها به معنای به کارگیری تخصص متمایز مهندسی و متمرکز نگه داشتن آنها بر روی هدف مشترک است.
این وظیفه اصلی رهبر مهندسی است.
مسئولیت های یک رهبر مهندسی
به طور خاص ، مسئولیت های یک رهبر مهندسی ممکن است به 3 دسته زیر تقسیم شود:
- مدیریت مردم: هر تیم مهندسی متشکل از افرادی است که در رشته ها و حوزه های مختلف تمرکز به صورت حرفه ای متمرکز هستند. بخشی از وظیفه رهبر، هدایت و ایجاد انگیزه در این کارمندان متنوع است و اطمینان حاصل می کند که همه افراد در بالاترین سطح توانایی خود به موفقیت می رسند.
- تیم های مدیریتی: رهبران مهندسی نه تنها استعدادها و توانایی های افراد را پرورش می دهند بلکه انسجام و اتحاد تیمی را ایجاد می کنند.به عنوان مثال ، رهبران ممکن است اهدافی را تعیین کنند و این اهداف را به اعضای تیم یادآوری کنند. رهبران همچنین انتظارات را روشن کرده و اعضای تیم را مسئول می دانند.
- مدیریت پروژه ها:رهبران مهندسی باید اطمینان حاصل کنند که مشخصات پروژه را درک می کنند و همچنین مشکلات ، موانع یا تغییراتی را مشخص کرده و با مشتریان ارتباط برقرار کنند.
سبک های رهبری در مهندسی
مهندسان بیش از یک راه برای هدایت تیم های خود دارند. چهار مورد از رایج ترین رویکردهای رهبری در مهندسی را در نظر بگیرید.
خودکامه
رهبران خودکامه به تنهایی تصمیم می گیرند و از بقیه اعضای تیم انتظار دارند که با آنها همراه شوند. سبک خودکامه به تفویض اختیار بین همکارها اعتقادی ندارد، اما ممکن است گاهی اوقات بهترین روش باشد ، به ویژه هنگامی که در مهلت های فوری خواستار تصمیم گیری سریع هستند.
دموکراتیک
رهبران دموکرات از گزارش افراد به آنها و همچنین از مشارکت کل تیم استقبال می کنند. رهبران دموکرات محیط کاری را طوری پرورش می دهند که در آن همه احساس آزادی کرده و در تصمیم گیرها مشارکت می کنند. رهبران سعی می کنند که همه افراد نظر خود را ابراز و به گروه کمک کنند. این سبک رهبری برای موقعیت هایی که تصمیم گیری آنقدرها ضروری نیست مناسب است.
تفویض اختیار
سبک دیگر رهبران، تفویض بیشتر اختیاراتشان است. در این سبک، به اعضای تیم اجازه می دهند تا خود تصمیم بگیرند. این سبک رهبری می تواند یک روش خوب برای مدیریت کارکنان باتجربه و قابل اعتماد بودن باشد ، اگرچه رهبران هنوز باید انتظارات مشخصی داشته و پیشرفت را کنترل کنند.
تحول آفرین
رهبران تحول آفرین از روحیه کاریزمای خود برای الهام بخشیدن و ایجاد انگیزه در کارمندان خود استفاده می کنند و اعضای تیم را به اطمینان از کاری که انجام می دهند تشویق می کنند. به طور کلی ، سبک رهبری تحول آفرین برای محیط های کاری پویا و بسیار تعاملی مناسب است. پیش تر در مهندسانه در مورد رهبران تحول گرا صحبت شده است.
هیچ سبک صحیحی وجود ندارد!
نکته مهم در مورد رهبری در مهندسی این است که هیچ یک از روشهای فوق، الزاما همیشه صحیح نیست. بلکه رهبران مهندسی ممکن است بخواهند سبک رهبری خود را با پروژه موجود تطبیق دهند و از روش های متفاوتی استفاده کنند
مهارت های رهبری برای مدیران مهندسی
مهندسان برای اینکه رهبران موثری باشند ، باید چندین مهارت اساسی و ویژگی های حرفه ای را در خود پرورش دهند.
مهارت های کلیدی
بنیادی ترین مهارت های رهبری شامل موارد زیر است:
- ارتباطات: رهبران باید بدانند که چگونه چشم انداز تعیین کرده و انتظارات را منتقل کنند. در عین حال ، آنها باید بدانند که چگونه به طور فعال به نگرانی اعضای تیم خود گوش دهند.
- تصمیم گیری. رهبران پس از دریافت بازخورد از مشتریان و اعضای تیم ، در نهایت باید در تصمیم گیری آگاهانه و انتقال تصمیمها به کسانی که به آنها گزارش می دهند ، اطمینان داشته باشند.
- کار گروهی . رهبران باید آماده شوند تا محیط های تیمی منسجم را پرورش دهند ، هم با مثال و هم با اعتماد به کسانی که به آنها گزارش می دهند.
دیدگاهتان را بنویسید