4 روش بسيار مهم و كاربردي براي مقابله با ترس شروع به اقدام فعاليتها

به نظر می رسد این نقل قول ها و صحبت های شبیه این، بیشتر مانند نصیحت است. ولی همه آنها در یک نکته مشترکند. اقدام! دیدن عدم موفقیت بزرگان در واقع بسیار مهم است. به جمله توماس اديسون خوب توجه كنيد

من شکست نخورده ام. من فقط 10،000 راه پیدا کرده ام که کارایی نخواهد داشت. توماس ادیسون

این امکان را به ما می دهد که با وجود عدم اطمینان، اقدام کنیم. حتی اگر عدم اطمینان منبع ترسی بزرگ برای ما باشد. اما اعتقاد به این اصل به این معنی نیست که انجام این کار آسان است. بنابراین چگونه می توانیم با این ترس مقابله کنیم، با وجود عدم قطعیت حرکت و اقدام کنیم؟ در اینجا چهار ایده وجود دارد:

1- برای اقدام، مغز منطقی خود را درگیر کنید

بله، برخی از نظریه های روانشناسی و زیست شناسی وجود دارد که علیه ما کار می کنند. مغزهایمان شبکه هایی هستند که با ترس نسبت به عدم قطعیت واکنش نشان می دهند. مطالعات نشان می دهد که هرچه اطلاعات کمتری برای ادامه کار داشته باشیم، تصمیمات انسانی غیرمنطقی و نامنظم تر می شوند. این امر به این دلیل است که ترسی که برای اقدام احساس می کنیم کنترل کننده سیستم لیمبیک در مغز است.

وجود ترس برای ما مفید است؟

ترس به عنوان یک مکانیسم بقا بسیار مفید است. مانند زمانی که غارنوردان مطمئن نیستند که چه چیزی در غارها پنهان شده است. اما زمانی که باید با عدم قطعیت های مدرن مقابله کنیم، اين ترس اصلا خوب نیست. اگر بتوانیم این پاسخ ترس را به سمت تفکر عقلانی تر سوق دهیم، می توانیم تصمیمات واضح تری بگیریم. این امر مستلزم کار بر روی افزایش هوش هیجانی ماست. بايد قادر به تشخیص احساسات ترسناک و حرکت از طریق آنها باشيم نه اینکه تسلیم آنها شویم.

به اشتباهات به عنوان یادگیری نگاه کنید

2- ایجاد یک محیط ایمن روانی عاملي براي مقابله با ترس عدم اقدام 

فرهنگ های سازمانی و تیمی می توانند نقش مهمی در نحوه پاسخگویی به عدم اطمینان حرفه ای داشته باشند. چند سال پیش، گوگل پروژه ارسطو را آغاز کرد. این پروژه طرحی تحقیقاتی بود با هدف تعریف آنچه که یک تیم مؤثر می شود. اولین و موثرترین رفتار یک تیم که آن تیم را به عملکرد بالا می رساند، امنیت روانی بود.

همه موارد بالا در مورد نحوه کنترل تیم و درک آنها نسبت به ریسک و پیامدهای آن است. این مورد می تواند شامل موارد ساده مانند سؤال کردن، پیشنهاد ایده جدید یا حل یک مسئله باشد. واقعاً برای اقدام کردن هم اعتماد به نفس پایین می آید. برای افزایش این مسئله لازم است در تیم های خود، اعتماد به نفس خود را افزایش دهید. ایده ها را کنار نگذارید. درعوض، به دنبال یافتن نکته مثبت در آنها باشید. اگر کسی اشتباه کرد، از آن درس بگیرید نه برای مقصر بودن او را مجازات کنید. به احتمال زیاد، آنها با شما همان رفتار می کنند.

3- آزمایش و امتحان برای یادگیری

ما به عنوان مهندس، با روند کار علمی آشنا هستیم. خب ، همین روند را می توان برای کاهش عدم قطعیت اقدام هایمان استفاده کرد. زیرا آزمایشهایی را انجام می دهیم که به ما اطلاعاتی می دهد که می توانیم از آن بیاموزیم.

به عنوان مثال، چند سال پیش به من یک مأموریت داده شد تا یک فرایند داخلی را که هر بار بیش از دو هفته به طول می انجامید، بهبود ببخشم. ما باید میانگین زمان را به کمتر از یک روز میرساندیم. من حتی اگر این امکان وجود داشت فکرش را هم نمی کردم. تیم من چند ایده در مورد مسئله داشت. ما شروع به جمع آوری اطلاعات کردیم و رویکردهای مختلفی را امتحان کردیم تا ببینیم چه اقدام هايی مناسب کار هستند. این کار ترکیبی از ایده ها از کل تیم بود. اما طی دو ماه  توانستیم فرایندی را آماده کنیم که در کمتر از نصف روز کار انجام می شد. این جمع آوری داده ها، آزمایش و کار تیمی زمان زیادی از ما گرفت اما ما توانستیم این امر را عملی کنیم.

4- برای اقدام، یک شریک مسئولیت پذیر پیدا کنید

اگر نمی توانیم به دلیل منطقی بودن با عدم قطعیت کنار بیاییم، شاید کسی با هم نظر ما نباشد بتواند. یافتن یک مربی و شریک مسئولیت پذیر که می تواند ما را به سمت راحتی سوق دهد، می تواند به ما کمک کند تا با وجود عدم اطمینان، حرکت کنیم.

مسئولیت پذیری نیرویی بزرگي است که می تواند ما را فراتر از آنچه فکر می کنیم، به مسیر درست سوق دهد. با توجه به موضوعاتی که در مورد طرز فکرم وجود داشت، چند مربی گرفتم. وقتی کارها به نتیجه نمیرسید، من انرژی زیاد روحی و جسمی را صرف مقصر بودن شرایط و افراد دیگر می کردم. با کمک گرفتن از دیگران و حمایت آنها و با وجود ترس برای اقدام عملی، اکنون به سختی کار می کنم تا شرایط بهتری برای خود ایجاد کنم و مسئولیت نتایجم را بر عهده بگیرم. هنوز فضای زیادی برای بهبود وجود دارد، اما اوضاع بهتر است.

نتیجه

ترس از عدم اطمینان یک واکنش طبیعی است و غلبه بر آن تغییری فوری نخواهد بود. با این وجود درگیر کردن مغز منطقی، ایجاد محیطهای ایمن روانشناختی، انجام سعی و خطا و یافتن شریک مسئولیت پذیر می تواند به ما کمک کند تا با وجود ترس، اقدام کنیم. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم، مطمئناً یادگیری، رشد و موفقیت بیشتری پیدا خواهیم کرد.